Krzysztof Kłopotowski zebrał w końcu do kupy swoje akty strzeliste oraz hymny pochwalne pod adresem geniuszu Narodu Wybranego i wydał książkę, w której zachęca ciemnych Polaków, aby się od tego Narodu uczyli. Po czym się tą książką na forum Salonu24 pochwalił, a administracja przybiła ową pochwałę na korkowej tablicy głównej strony, jak każdą, ważną uchwałę egzekutywy, do wglądu i zapamiętania.
Kłopotowski doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że w jego diagnozie ciemnoty Polaków i dróg z niej wyjścia, kryje się pułapka. Aby wyjść z ciemnoty, trzeba się najpierw nauczyć czytać, pisać i myśleć w oparciu o dostęp do faktów oraz zróżnicowanych analiz i opinii. Jednak Naród Geniuszy ze wszystkich sił stara się to Polakom uniemożliwić. I nie tylko Polakom. Bo do tego między innymi, a może przede wszystkim prowadzą owe, wielkie "osiągnięcia" Narodu Geniuszy, czyli na przyklad wujek Google, lub substytuujące i degenerujące normalne stosunki społeczne, Fejsbuki, mająca zastąpić religię i zdegenerować wiarę, tak ukochana przez Redaktora, psychoanaliza, itp., itd.
W efekcie jedynym, czego się Polacy zdołają od nich nauczyć, będzie brak zdolności do nauczenia się czegokolwiek. W końcu przecież ciemnota w starciu z Geniuszem nie ma szans. Zostanie, i ma zostać, podziw dla istot wyższych i nieosiągalnych. No i kiełkująca po kątach, skrajna do ich poczynań niechęć, antysemityzmem zwana. Jeszcze jeden argument, aby nie pozwolić im się nauczyć niczego, co by pozwoliło ową niechęć w myśl spójną, albo czyn zamienić.
Bardzo ważny argument. Bo ci akurat, którzy się przez ten zwarty i szczelny mur skretyniania Polaków zdołają przebić, mogli by się od Narodu Geniuszy nauczyć jedynie prób bezwględnego zniewalania współobywateli, których nie tylko nigdy nie będziemy traktować, jak równych sobie, ale których wszelkie problemy, od kolebki aż po struktury państwowe, będą dla nas całkowicie obojętne. A to by mogło, w końcowym efekcie oznaczać dla NG kolejną falę emigracji. Może zresztą przygotowywaniu się na taki wlaśnie scenariusz ma, między innymi, służyć rozpoczęte wlaśnie opróżnianie Bliskiego Wschodu z Arabów?
Krzysztof Kłopotowski wybrał czas publikacji swojej książki z tych, czy innych powodów, ale trafił na okres kampanii wyborczej, która może przynieść w Polsce spore zmiany. No i życie dopisało Redaktorowi wyjąktowo celny, przewrotny, a momentami nawet szyderczy komentarz, który się nazywa Ludwik Dorn. Żyd, człowiek inteligentny, niewątpliwie oczytany, nawet błyskotliwy, w polskiej polityce znany od wielu lat. Ale czegóż to Polacy mogliby się od Ludwika Dorna nauczyć? Polecam staranne przeczytanie tego wywiadu z Dornem. Lektura obowiązkowa.
Na pewno nie tego, czego naucza Adam Michnik. Czyli żelaznej konswekwencji w nienawiści i pogardzie. Bezkompromisowej ochrony swoich i równie bezwzględnym atakowaniu wrogów. Ludwik Dorn to raczej manifestowany obecnie, co każe się zastanawiać nad tym, co było w przeszłości, przyklad i dowód kompletnego zobojętnienia na to co się mówi i robi. Byleby to zręcznie poszło i elegancko, bądź przynajmniej efektownie wyglądalo. Nic nie ma znaczenia, poza własnym interesem. Nie ma rzeczy ważnych i istotnych, bo wszystko można opisać na dowolny sposób.
A teraz zadam nastepujące pytanie. Od którego z tych dwóch Żydów i czego Polacy powinni się uczyć?
I pozwolę sobie zostawić je bez odpowiedzi. Bo w kontekście tego, co może się stać 25 października, jedna z moich, największych obaw wiąże się z tym właśnie, że Ludwik Dorn współtworzył PIS, a przez kilkanaście lat grał bardzo istotną rolę w gronie najbliższych współpracowników braci Kaczyńskich.
Czy PIS oraz Jarosław rozstali się na dobre nie tylko z nim, ale i z czymś, co można by nazwać jego "duchową spuścizną"? Mówiąc inaczej, czy i czego się od Ludwika Dorna nauczyli? Tym bardziej, że tych, do których po odejściu się przyłączył, czyli tzw. Solidarną Polskę, na nowo przygarnęli.
