Bo to może być jedno z wytłumaczeń tegorocznej, początkowo bardzo słabej, momentami wręcz katastrofalnej formy Agnieszki Radwańskiej, i swoistego "odrodzenia", jakie obserwujemy w jej grze od paru tygodni.
Oczywiście, "na złość" to tylko figura stylistyczna. Chodzi raczej o to, że być może Panie nie za bardzo potrafiły się dogadać. Albo porady Czeszki nie trafiały do przekonania Polce, albo - nawet wcielane w życie - dawały rezultaty odwrotne od zamierzonych i zniechęcały.
A może, jeszcze inaczej do tego podejdźmy, dopiero teraz wszystko, co sugerowała i starała się przekazać Agnieszce Navratilowa, zaczęło przynosić korzystne efekty?
Na razie wiemy tylko tyle - Aga od turnieju w Nottingham, czyli pierwszego występu na trawie, zdecydowanie lepiej serwuje. Bez intensyfikacji treningu, takiej poprawy nie da się uzyskać samą zmianą "nastawienia mentalnego".
Gra agresywniej i śmielej stara się kontrolować przebieg gry, narzucać swoje rozwiązania. Choćby dzisiaj, w wygranym 7:5, 6:4, meczu IV rundy Wimbledomu z Jeleną Jankowicz - stosunek wygranych piłek do niewymuszonych błędów - 32:17. Meczu, momentami naprawdę świetnym.
Z tego co słyszę, więcej czasu poświęca również na trening ogólnorozwojowy. Choć długookresowe zaniedbania wytrzymałościowe trudno szybko odrobić, i wciąż zdarzają się zapaści, skutkujące setami, o których można tylko zapomnieć, jak 0:6 w trzecim z Niculescu w Nottingham, czy 0:6 także w trzecim z Bencic w Eastbourne, to cała jej gra wygląda zdecydowanie lepiej, niż dwa, trzy miesiące temu.
Oby starczyło determinacji na jak najdłużej. I to niezależnie od wyniku jutrzejszego ćwierćfinału z Madison Keys. Zwłaszcza, jeśli ten mecz wygra. Choć warto pamiętać, że Amerykanka, idąca od kilku miesięcy mocno do góry, z którą do tej pory Polka nie przegrała, jest jednak w tym roku, jeśli liczymy wyniki tylko tegoroczne, rankingowo od Agnieszki lepsza.
